Zo geariveerd

1 Januari is het dan begonnen mijn exchange naar Canada. Bij het vieren van oud op nieuw ben ik dan ook niet helemaal los gegaan, maar een beetje dorst heb ik de hele reis toch wel gehad.
Nadat ik papa, mama en Vivian had uitgezwaaid ben ik naar de gate gegaan voor mijn eerste stukje van de reis naar Dublin. De reis ging goed en snel kwam ik dan ook aan in Dublin, hier kwam ik het eerste beetje gastvrijheid van Amerika tegen. Bij de US preclearance zat een douanier die toch redelijk chagrijnig was en ik kan de vooroordelen hierover dan ook meteen bevestigen. Verder gebeurde er ook niet zoveel spannends op mijn vlucht richting NY. In NY ontstond er wel een probleempje, ik kon de bus niet vinden. Maar na een half uurtje goed zoeken had ik hem dan eindelijk gevonden. Maar tja die moet je dan weer gepast betalen met muntjes en denkje dat ik dien ondertussen bemachtigd had? Nee, gelukkig vond, na uitleg van mijn verhaal in perfect amerikaans engels, de buschauffeur het geen probleem en mocht ik toch mee. Na een kwartiertje kwam ik aan bij mijn slaapplek. Daar werd ik hartelijk ontvangen en mocht ik meteen mee aansluiten bij het 1 januari diner van de familie van mijn host. Later op de avond het ik ook nog potje domino meegespeeld waarbij ik uiteraard volledig werd ingemaakt.
De volgende dag ging ik weer op pad naar JFK airport voor het laatste deel van mijn vlucht. Het zal een verrassing zijn, maar ook tijdens deze vlucht gebeurde niet opmerkelijk met de uitzondering dat de bagage van een van de inzittende op het vliegveld bleef staan en niet in het vliegtuig zat toen we opstegen, dus haar reis kon niet beter;).
Een maal aangekomen in quebec direct naar mijn kamer gegaan welke er niet sluit uitziet. Meteen maar even boodschappen gedaan voor het avondeten en vroeg naar bed, ik was toch wel redelijk gesloopt na 2 dagen vliegen.
Vandaag heb ik ook een beetje rustig aan gedaan. De uni verkent en wat huisraad gekocht. Morgen gaan we dan ook echt van start met de introweek.

Ik hoop jullie nog geregeld op de hoogte te houden, maar ik kan niets beloven.